Nowe przepisy obowiązujące od dnia 1 lipca 2018 roku gwarantują znacznie szerszą ochronę interesów podróżnych.
W tym dniu weszła w życie nowa ustawa z dnia 24 listopada 2017 roku o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych. Znowelizowane przepisy wprowadzają szereg zmian i udogodnień dla ochrony praw turysty. Znacznie rozszerzają też obowiązki przedsiębiorców oferujących usługi turystyczne i hotelarskie.
Ustawa o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych implementuje Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2015/2302 z 2015 roku, która ma za zadanie ujednolicenie zakresu praw konsumenta na rynku usług turystycznych w całej UE.
Odnosząc się bezpośrednio do wprowadzonych zmian, wskazać należy, iż obecnie rozróżnione zostały takie pojęcia, jak „imprezy turystyczne” oraz „powiązane usługi turystyczne”. Rozróżnienie to ma charakter o tyle istotny, że pod rządami nowych przepisów także „przedsiębiorcy ułatwiający nabywanie powiązanych usług turystycznych” poddani zostali rygorom obowiązującym dotychczas klasyczne biura podróży.
Od dnia 1 lipca 2018 roku – podobnie jak organizatorzy podróży – „przedsiębiorcy ułatwiający nabywanie powiązanych usług turystycznych” między innymi są zobowiązani posiadać zabezpieczenie na wypadek niewypłacalności. Zabezpieczenie to polega na obowiązku odprowadzania składek na Turystyczny Fundusz Gwarancyjny. Fundusz ten stanowi dodatkowe zabezpieczenie dla podróżnych na wypadek niewypłacalności przedsiębiorców turystycznych.
Turystyczny Fundusz Gwarancyjny ze zgromadzonych środków pokrywa między innymi koszty kontynuacji imprezy turystycznej lub koszty powrotu do kraju w przypadku gdy organizator turystyki lub „przedsiębiorca ułatwiający nabywanie powiązanych usług turystycznych”, wbrew obowiązkowi, nie zapewnia tej kontynuacji lub powrotu. Zabezpieczenie to działa również w przypadku „bankructwa” biur podróży i innych przedsiębiorców turystycznych.
Pod rządami nowych przepisów turysta, który wyjedzie na wczasy z biurem podróży, będzie mógł zatem dokończyć pobyt zgodnie z umową, nawet jeżeli biuro zbankrutuje. Dotychczas, w przypadku gdy biuro podróży stawało się niewypłacalne, turysta, dzięki Turystycznemu Funduszowi Gwarancyjnemu, miał zapewniony wyłącznie powrót do kraju, bez możliwości dokończenia urlopu.
Kolejną zmianą jest znaczne zwiększenie obowiązków informacyjnych przedsiębiorców turystycznych, a to znaczy, że koniec z ukrytymi opłatami, np. za klimatyzację w pokoju, czy leżaki! Jeżeli w umowie nie wspomniano o takich kosztach, to ponosi je organizator wycieczki.
Wreszcie, gdy chodzi o reklamację i tryb jej składania, to i w tym zakresie wprowadzone zostały znaczne zmiany. Jeśli rzeczywistość nie odpowiada opisom i zdjęciom z folderów, turysta może złożyć reklamację, która nie jest już ograniczona czasowo! Poprzednio termin na jej złożenie wynosił tylko 30 dni od dnia zakończenia pobytu, w chwili obecnej reklamację ogranicza tylko termin przedawnienia. W tym zakresie także nastąpiła zmiana, bowiem ustawodawca wydłużył okres przedawnienia roszczeń o odszkodowanie i zadośćuczynienie za stracone wakacje, który obecnie wynosi 3 lata, a nie jak dotychczas 2 lata.
